Τι ειναι το Gong?
Το Gong (ηχοπαλμοδονητής) είναι ένα κυκλικό μεταλλικό ταψί, φτιαγμένο από μπρούντζο, το οποίο χτυπάμε με έναν επικρουστήρα (mallet) παράγοντας έτσι τον παλμό, τη δόνηση, τον ήχο. Φτιάχνεται πλέον από κράματα μετάλλου, που μπορεί να περιέχουν ακόμη και ασήμι. To Gong (ηχοπαλμοδονητής) ανήκει στην οικογένεια των οργάνων που αποκαλούνται «ιδιόφωνα» πράγμα που σημαίνει ότι το όργανο δονείται ολόκληρο όταν το χτυπάμε. Στην ίδια οικογένεια των ιδιοφώνων οργάνων, ανήκουν και τα singing bowls, τα κύμβαλα, οι καμπάνες, τα καμπανάκια, τα ξυλόφωνα οι καστανιές κ.α.
Τα Gong ποικίλουν σε μέγεθος. Συνήθως είναι από 6 έως 9 ίντσες. Αυτά που χρησιμοποιούμε στη Δύση, ποικίλουν ανάμεσα στις 24 εως και 40 ίντσες διάμετρο.
Τρεις είναι οι βασικοί τύποι των Gong που χρησιμοποιούνται σήμερα : Gong με στεφάνι, επίπεδα Gong και Gong με ανασηκωμένο κέντρο.
Τα Gong με στεφάνι τα συναντούμε κυρίως στην Κίνα, ενώ το μέγεθός τους κυμαίνεται από 8 εως και 80 ίντσες. Τα πιο παλιά από αυτά, έχουν βρεθεί στην επαρχία Guanxi και χρονολογούνται περίπου από το 200 π.Χ. Τα γκονγκ με στεφάνι κρέμονται με σκοινί, περασμένο από δύο οπές στην άκρη του στεφανιού, όπως και τα επίπεδα γκονγκ.
Τα επίπεδα Gong δεν έχουν στεφάνι, είναι και αυτά όμως κυκλικά. Είναι σφυρηλατημένα στις άκρες σαν ρηχό πιάτο. Στην Κίνα, ονομάζονται Feng. Η πλευρά τους που περισσότερο γυαλίζει, είναι και αυτή που παίζεται. Τα περισσότερα επίπεδα Gong στις μέρες μας φτιάχνονται στην Κίνα. Κρέμονται όπως τα Gong με στεφάνι, και θεωρούνται πιο εύκολα στην κατασκευή.
Τα Gong με το ανασηκωμένο κέντρο, τα βρίσκουμε κυρίως στην Java και στην Burma.Τα χαρακτηριστικά τους είναι λεπτή επιφάνεια, βαθύ στεφάνι και είναι κουρδισμένα σε μια νότα. Κρέμονται από το ανασηκωμένο κέντρο τους το οποίο και είναι το σημείο που χτυπάμε για να αναδειχθεί και να ακουστεί η συγκεκριμένη νότα στην οποία και είναι κουρδισμένα. Αυτά που κατασκευάζονται στην Java, είναι σε διάφορα μεγέθη και νότες και είναι ενσωματωμένα στην παραδοσιακή ινδονησιακή ορχήστρα. Μπορούν να αναρτηθούν οριζοντίως ή και καθέτως. Αυτά που φτιάχνονται στην Burma, γίνονται σε διάφορα μεγέθη, και καμιά φορά ξεπερνούν τις 40 ίντσες. Είναι λεπτά και βαριά. Φτιάχνονται από χαλκό, μπρούντζο ή τσίγκο. Νεότερες φόρμουλες περιλαμβάνουν και νικέλιο, το οποίο θεωρείται ότι χρησιμεύει ώστε να μπορεί να παραχθεί ένας πιο αντηχητικός ήχος και προσθέτει δύναμη στη δόνηση. Το νικέλιο πιστεύεται ότι είναι το στοιχείο που ενδυναμώνει την «πνευματική» πλευρά του ήχου.
Προφανώς και όλα αυτά τα στοιχεία δίνονται κατά προσέγγιση, αφού ο κάθε κατασκευαστής έχει διατηρήσει το δικό του μυστικό ως προς τη συνταγή παρασκευής και επεξεργασίας. Σε κάποιες ιδιωτικές συλλογές από Gong, πιστεύεται πως αυτά περιέχουν ακόμα και μέταλλο από μετεωρίτη!
Ιστορική Αναδρομή του Gong Gong
Τα «συμφωνητικά Gong» κυμαίνονται σε διαστάσεις διαμέτρου από 20 εως 80 ίντσες. Περιέχουν όλη την κλίμακα των τονικοτήτων, από τη βασική χαμηλή νότα ως το τεράστιο πεδίο των πολύπλοκων ορμονικών, που χτίζονται κατά τη διάρκεια του παιξίματος. Επίσης οι ήχοι τους αλλάζουν ανάλογα με το μέγεθος του επικρουστήρα που κάθε φορά χρησιμοποιούμε.
Τα «πλανητικά Gong», μοιάζουν με τα συμφωνητικά στο χαρακτήρα, αλλά έχουν μια εξαιρετικά δυνατή βασική νότα για να αντηχούν σε μια φυσική αρμονική σειρά, που βασίζεται στην περιστροφική κίνηση ενός συγκεκριμένου πλανήτη, όπως έχει υπολογιστεί από τον αστρονόμο Hans Cousto . Μέσα από τα πλανητικά Gong μπορούμε πραγματικά να ακούσουμε τη μουσική των σφαιρών, δημιουργώντας μια σχεδόν ασυνήθιστη ατμόσφαιρα. Τα μεγέθη τους ποικίλουν από 24 εως 38 ίντσες. Σήμερα κατασκευάζονται στο σύνολο τους 17 πλανητικά Gong, το καθένα κουρδισμένο σε διαφορετική νότα. Συγκεκριμένα (δίδεται η διάμετρος και ακολούθως η νότα με την οποία είναι συντονισμένο το κάθε Gong):
Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλοί κατασκευαστές και σε πολλές χώρες, οπότε αυτονόητα η ποικιλία μεγαλώνει. Τα στάδια στην κατασκευή του Gong είναι τέσσερα: η θέρμανση των μετάλλων, η εν ψυχρώ επεξεργασία και σφυρηλάτηση, το κούρδισμα και τέλος, το φινίρισμα.
Ο ήχος των Gong μεταδίδεται σε ομόκεντρους κύκλους, προς όλες τις κατευθύνσεις. Όταν ζεσταθεί το Gong καλά από τις δονήσεις που παράγονται, και πλησιάσουμε τα χέρια μας κοντά στην επιφάνεια του, νιώθουμε τον ήχο, και μια θερμότητα να μας ακουμπά.
Η όλη διαδικασία έκθεσης στον ήχο ενός Gong ονομάζεται «ηχοκάθαρση». Συμμετέχοντας σε μια «ηχοκάθαρση» (που ονομάζεται gong bath-λουτρό στον ήχο του γκονγκ), βιώνουμε την απομόνωση όλων των άλλων ήχων. Η δόνηση από το γκονγκ δημιουργεί σε μια μεγάλη διάμετρο γύρω του αυτό που ονομάζεται «πεδίο λευκού θορύβου» αντίστοιχο του κλωβού Faraday. Μέσα σε αυτό το πεδίο ακυρώνονται όλες οι παρεμβολές που μπορεί να οφείλονται σε ηχητικές συχνότητες ή ηλεκτρομαγνητικές πηγές και να προέρχονται είτε από «αθώες» πηγές, είτε όμως και από συνειδητή εκπομπή.
Διαδικασια
Μια εμπειρία που πρέπει να έχει κάποιος έστω και για μια φορά στη ζωή του.
”Take a music bath once or twice a week of a few seasons. You will find it to the soul what a waterbath is for the body”
Κάθε Gongbath είναι διαφορετικό.
Ξαπλώνουμε φορώντας άνετα, ζεστά ρούχα στο στρωματάκι, σκεπαζόμαστε με κουβέρτα (η θερμοκρασία πέφτει όταν χαλαρώνουμε).
Ο καθένας νιώθει, βλέπει, εξερευνά διαφορετικά πράγματα.
Την πρώτη φορά κάποιοι αργούν να χαλαρώσουν με αποτελέσμα όταν τελειώνει το gongbath μετά απο 50 με 60 λεπτά να νομίζουν ότι πέρασε μια στιγμή.
Όσοι μπορούν να χαλαρώσουν πιο εύκολα, μπορούν έως και να κοιμηθούν ή να έχουν τα φαινόμενα του ύπνου χωρίς να έχουν πραγματικά κοιμηθεί. Όσοι αφήνονται και χαλαρώνουν και κοιμούνται θέλουν να το ξαναβιώσουν.
Κουκούλι ήχου: Σβήσιμο του ηχητικού στρες και ηχητικής ρύπανσης που βιώνουμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Παραμονή στη συχνότητα φ για όση ώρα παίζει το gong.
Τα ειδη του Gong
Κανείς δεν γνωρίζει το πότε ακριβώς εμφανίστηκαν τα ηχητικά/μουσικά όργανα που έχουν γίνει γνωστά ως «Gong». Τα συναντούμε στην Ινδία, όπου πιθανόν να έφτασαν εκεί κατά τη μυθική εκστρατεία του Διονύσου από την Ελλάδα. Λόγω της συνέχειας της παράδοσης, τα βρίσκουμε ενσωματωμένα στην κουλτούρα ολόκληρης της νοτιοανατολικής Ασίας, με επίκεντρο την Ινδία. Υπάρχουν αναφορές για χάλκινα πιάτα, τα οποία και χρησιμοποιούσαν στη μάχη, χτυπώντας τα και κάνοντας κρότο για να συνοδεύσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις(800π.Χ). Στην Ελλάδα, το συγκεκριμένο όργανο ονομαζόταν «αντηχείο», και είναι πιθανό να χρησιμοποιήθηκε από το ιερατείο των Δελφών σαν «γεννήτρια ήχου» σε επιλεγμένες περιπτώσεις επιδρομών, με σκοπό να αποπροσανατολίσουν τον εκάστοτε εχθρό.
Ο Ιπποκράτης στο βιβλίο του “ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ, ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ, ΤΟΠΩΝ” αναφέρει να γίνονται θεραπείες με ήχο και φως.
Η πρώτη κατασκευή του Gong, χάνεται πολύ πίσω στο χρόνο. Περίπου το 6000π.Χ.στην εποχή του ορείχαλκου, βρίσκουμε τα πρώτα κράματα μετάλλων μέσα στους φούρνους που χρησιμοποιούνταν. Οι πέτρες που υπήρχαν στις εστίες της φωτιάς, είχαν σε κάποιες περιπτώσεις μέσα τους μεταλλεύματα, τα οποία έλιωναν από τη θερμοκρασία και κατά τον καθαρισμό του φούρνου, έβγαιναν λιωμένα και σε επίπεδη, σχεδόν κυκλική μορφή. Κάποια στιγμή, ανακαλύφθηκε πως όταν χτυπηθεί κατάλληλα, αυτό το κράμα παρήγαγε ιδιαίτερο ήχο. Έτσι προήλθε το Gong…
Gong έχουν επίσης βρεθεί στην Αφρική, στην Ν. Αμερική κυρίως στο Περού. Στη Δύση, υπάρχει αναφορά στα γκονγκ, κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Ένα αρχαίο ρωμαϊκό γκονγκ (από τον 1ο ή 2ο αιώνα), βρέθηκε στο Wiltshire. Τα γκονγκ αναφέρονται και σε εδάφιο από τη Βίβλο, στην πρώτη επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους (χαλκός ηχών). Στην Ελλάδα, πιθανόν να συνόδευε και τα μυστήρια (Ελευσίνια, Καβείρια κ.τ.λ.)
Η λέξη «Gong», προέρχεται από την ινδονησιακή ονομασία ενός παραδοσιακού οργάνου, που έμοιαζε με το Gong, και ονομαζόταν bonang. Την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης και με τον ερχομό αυτού του οργάνου στη Δύση, συνέβη και η μετονομασία του σε «Gong».
Σε μερικές κουλτούρες, οι πολύ σημαντικές οικογένειες είχαν το δικό τους Gong, σαν σύμβολο της δύναμης της οικογένειας και της θέσης της στην τοπική κοινωνία. Οι φυλές το χρησιμοποιούσαν σε όλες τις σημαντικές τους στιγμές, σε γιορτές, γάμους θεραπείες, κηδείες.
Η παράδοση αναφέρει ότι τον 6ο π.Χ. αιώνα ο Gautama Buddha, αναγνωρίζοντας τη δύναμη του Gong, έστειλε 26 μοναχούς στη σημερινή εποχή του Νεπάλ το τότε κέντρο κατασκευής των Gong με σκοπό να σιγουρέψουν ότι τα γκονγκ που θα κατασκευάζονταν θα είχαν πάνω τους γραμμένους δυο κινέζους χαρακτήρες– Tai Loi—λόγια του Κομφούκιου, που σημαίνουν «η ευτυχία έφτασε». Εκτός από το να τιμήσει τον Κομφούκιο, ήθελε να προετοιμάσει τον κόσμο για το ότι «από τον ήχο του Gong, θα μπορούσε να γίνει σύνδεση Ουρανού και Γής».
Το Gong το βρίσκουμε ενσωματωμένο στα ορεινά του Βιετνάμ, δεμένο με την καθημερινή ζωή. Στην Ινδονησία το συναντούμε σαν κύριο όργανο στην παραδοσιακή ινδονησιακή ορχήστρα (gamelan). Στην Κίνα, είναι βασικό όργανο της λαϊκής κουλτούρας, και το βρίσκουμε παντού. Στην Ιαπωνία, έχει ενσωματωθεί στην παραδοσιακή, ιαπωνική θρησκεία (Shinto). Από τον 17Ο αιώνα, Ορθόδοξοι Μακεδόνες μοναχοί, είχαν σαν σήμαντρο το Gong που τους καλούσε σε προσευχή. Και στην Καθολική Εκκλησία, χρησιμοποιήθηκε για τον ίδιο σκοπό. Από το 1791 χρησιμοποιήθηκε στη συμφωνική ορχήστρα σε διάφορα μεγέθη, για να προσθέσει δράμα και μελαγχολικό τόνο, όπως και βάθος σε ορισμένα μουσικά κομμάτια. Χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλη κλίμακα από τον Βάγκνερ, τον Μπελίνι και τον Πουτσίνι, σαν εφέ στις πένθιμες συνθέσεις τους. Κάποιοι πιο avant-garde συνθέτες, χρησιμοποίησαν τον ασυνήθιστο ήχο του σε πολλές από τις δουλειές τους, όπως ο Messiaen και ο Pierre Boulez. Στη μοντέρνα εποχή, το χρησιμοποιούν επίσης οι Pink Floyd από τη δεκαετία του ’60,οι Queen και οι Led Zeppelin. Αυτή η ασυνήθιστη χρήση του γκονγκ στην ψυχεδελική ροκ, δεν είναι παρά ενθύμηση αρχαιότερων εποχών, όταν το Gong είχε ήδη αναγνωριστεί ως «εργαλείο» για την λεγόμενη «μετατροπή της συνειδητότητας».